wear black too

Het is een bruiloft. Er wordt gedronken. Er wordt veel gedronken. Er wordt veel gedronken en het gedrag van de drinkende gasten leidt erg af. Wordt afgeleid door het gedrag van de gasten. De niet onbemiddelde gasten met de geheime dress-code. wear black. Alle mannen dragen zwarte pakken en alle vrouwen varianten van zwarte jurkjes. Het is een bruiloft. Er is champagne. Er is wijn. Veel wijn. Kwaliteits-wijn en champagne. Veel champagne. De gasten drinken. Ze hebben dorst. Ze drinken gehaast. Ze drinken veel. Er zijn obers. Echte obers in echte oberkleren, met een echte oberopleiding. De bar staat snel vol met lege champagneglazen. De obers, hebben geen tijd om de glazen op te ruimen. De ene na de andere fles wordt geopend. Zo snel zoveel flessen champagne leeg. Na de champagne wordt in het zelfde tempo de wijn gedronken. Waarom drinken deze gasten zo snel en zo gulzig? De zwarte maatpakken en zwarte jurkjes weten een goed glas wijn toch te waarderen? Ze weten toch wat ze bij elke slok door hun keel laten glijden. Het is toch niet van de Lidl, deze wijn. Vanwaar de haast? Vanwaar de gulzigheid? Ze kunnen elke dag een krat champagne kopen. Zo van de rekening-courant. Zo zien ze er uit. Maar nee. Vanavond is de laatste keer. Het laatste oordeel is aangebroken. Een komeet nadert de aarde. De noordpool gaat kiepen. Het Nauw van Calais is dichtgevroren. De continenten zijn op drift. Ze drinken de laatste mondiale partij champagne op. Na dit feest is het voorbij met de champagne en de wereld. Of is er een andere reden. Een andere drive, om zo snel, zoveel te drinken? Is het omdat het een uitzonderlijk geslaagd feest is? Of omdat het gratis is?
Het is gratis.
Het buffet wordt gebracht. Maison de Boer. Geen vette salades en andere mayonaise varianten. Oesters. Geen asperges in hamrolletjes. Miniatuur-lif-laf in plaats van zalm. In plaats van het warme vlees. In plaats van de huzarensalade. Fif-flaf-eten. Gratis flif-flaf-eten.
Het eten is gratis.
Het gezelschap stormt op het buffet af. Vormt twee lange rijen. Ik wordt aangesproken op slecht kleedgedrag. Met de goede zwarte kleren aan, mag je op deze bruiloft, je mateloos gedragen. Je mag het op een sprintje zetten als het buffet wordt geopend.
Wil je wat eten, vraag ik Andreas.
Andreas kijkt naar de lange rij.
Zo dadelijk, zegt hij. Als het wat minder druk is.
Magda, de caféhoudster komt terug met een bordje Maison de Boer.
Jullie moeten opschieten, zegt ze met haar schelle stem. Het is met oesters. Zo dadelijk zijn ze op.
De rij schuifelt langs het buffet en wordt niet korter.
Het buffet wordt geserveerd op kleine bordjes. Zodra die leeg zijn wordt er weer achteraangeschoven. Het mayonaise-loze buffet met miniatuur-eten vult kennelijk niet. Na een uurtje lost de rij op. Ga eens kijken wat ze hebben zegt Andreas. Dat vind jij toch zo leuk. Ik loop langs de tafels. In hetzelfde razendsnelle tempo als het buffet geserveerd is, is het weer in de vrachtauto's verdwenen. Het is op.
Andreas vind het jammer. Hij had me de oesters gegund maar voor oesters moet je in de rij staan.

donderdag 11 januari 2007