spitse schoenen
Weet je wie ook dun is? Nola. Vier maanden na de bevalling. Dun.
Hoe dan?
Niet eten en veel roken? Zij draagt spitse schoenen. Italiaanse spitse schoenen. Blahniks. Fendi. Ik weet niet hoe ze heten. De merken.
Van spitse schoenen dragen wordt je niet dun.
Ze eet niet. Ze is dun en heeft kleine voetjes. Kleine voetjes die in Italiaanse spitse schoenen passen. Zelf gekocht in Milaan.
En de buik?
Haar buik? Plat natuurlijk.
Weet je dat een bolle buik een teken van wijsheid is?
Nee, dat weet ik niet.
Het is een Oosters concept.
Heb liever een platte buik dan een Oosters concept.
Op het terras. Nola is er en haar man Bo, de schrijver. Andreas, de schilder is er. De vriendinnen van Nola zijn er. Annabel, de lange actrice is er en een actrice die zwanger is. Nola is er trots op. Op haar buik. De buik steekt onder het truitje uit. Een platte buik. Een bruine buik. Nola wrijft over haar buik. De hele avond. Alsof ze zelf weer zwanger is.
Annabel, niet zwanger, slank en nadrukkelijk aanwezig, heeft net als Nola een streep buik bloot boven haar broek. Ze laat Nola erover wrijven. Het gesprek gaat over buiken en hoe het is als er een baby inzit.
Ze weten dat het een jongetje is. Geen meisje, het kindje in de zwangere buik.
Het is een jongetje. Dat voel je aan de testosteron die door je lichaam jaagt, zegt Nola.
Dat weet ze uit ervaring. Ze heeft een man gebaard.
Ik heb een kerel in mijn buik, zegt de zwangere vriendin.
Het buiken-gesprek is afgelopen. Het gaat over schoenen nu. Nola is gaan zitten. Ze steekt haar voeten uit. De voeten met de spitse schoenen. Nieuwe schoenen. De nieuwe schoenen moeten bewondert. Bo bewondert de schoenen. Hij is trots op zijn vrouw met de bijzondere schoenen. Andreas vind het mooie schoenen. De zwangere actrice en de niet zwangere actrice vinden het mooie schoenen. Ze zeggen ‘ooh tegen de schoenen. Iedereen is het eens over de nieuwe schoenen. Ze zijn mooi. Ik kijk naar mijn eigen schoenen. Bruin leer. Werkschoenen met een stalen neus. Heb zin om mijn benen uit te steken. Heb zin om mijn schoenen te laten bewonderen. Het leer glimt. Zonder schoensmeer. Gewoon van de ouderdom. Glimmend leer.
donderdag 4 januari 2007
0 Comments:
laat een reactie achter